By Apichatpong Weerasethakul & Chai Siris
Single-Channel Video Installation, Suspended glass pane
HD Digital, B&W, Aspect Ratio: 16:9, Dolby 5.1, 10 minutes (loop), 2013

Commissioned by
The Sharjah Art Foundation


Cast: Delowar ‘Dilbar’ Hossain, Yaseen, Aswani Kumar
Camera: Apichatpong Weerasethakul
Composer: Koichi Shimizu
Sound Supervisor and Mixer: Akritchalerm Kalayanamitr
Sound Recorder: Chalermrat Kaweewattana
Sound Mixing Studio: Butterfly Studio
Post-Production Supervisor: Lee Chatametikool
Editor: Apichatpong Weerasethakul
Color Correction: Houdini Studio
Transportation: Mohammed Baiju
Production Assistant & Translator: Aswani Kumar
Accounting: Parichart Pu-aree


First installed at the Sharjah Biennale 11, UAE, 13 March - 13 May, 2013

His name means 'full of hearts'. He is a Bengali construction worker at the newly-built Sharjah Art Foundation Art Spaces. The city’s warm winter drives Dilbar into a slumber. His 'sleeping' existence shifts between the museum and the labour camp. DILBAR is a portrait of a city builder, one of a million Bangladeshi workers currently living in the UAE.

Ghosts and man have made an agreement to lavish beautiful souvenirs on each other. We give eyesight to ghosts at times when the brilliance of natural light is too much for us.

We crave hallucinations in the same way that we want movies and the illusions that life offers. Otherwise religion would be left to pull in its claws in melancholy solitude and we would not perceive the glory of reality when we woke up.

ผลของการมีผีอยู่มากมาย เกิดการนอนหลับยาวเพื่อการหลีกหนี การขจัดความกลัว(ผี) การไม่แยแส การจำศีลในเขตร้อน การรอ

เรื่องการไล่ผีปอบ การเอาพริกบดๆแล้วป้ายตา การทำให้มองไม่เห็น (ผีสิงคนเพราะต้องการเสพแสงสว่าง)

แต่เราต้องการไล่มันจริงๆหรือ เราต้องการ visual Illusions หรือ Hallucinations เป็นบางครั้งเหมือนที่เราต้องการภาพยนตร์ เหมือน mirage ในทะเลทรายที่ให้ความหวัง เราต้องการ life Illusion มิฉะนั้นศาสนาคงจะเหงาหงอย และเราจะไม่เข้าใจความแจ่มจรัสของความสัตย์จริง